NHD maandag 5 oktober 2015
Theater
‘De on-ontdekking van de Zuidpool’ door Martijn Bos en Sander Huisman. Bijgewoond op zaterdagmiddag in Theater Het Pakhuis te Hoorn.
UITBUNDIG SPEL DOET BEROEP OP FANTASIE
Faralda Houthuijsen
Jodocus is altijd alleen. Tot hij Nummer 13 ontmoet, de dertiende zoon uit een gezin. Ze monsterdan beiden aan op het schip van Jacob. Jodocus wil een zeeheld worden, Nummer 13, die zich uiteindelijk herinnert dat hij Peer heet, gaat varen omdat al zijn broers dat ook deden. Tijdens de reis groeien ze naar elkaar toe; ze versterken elkaars goede eigenschappen en helpen elkaar van hun angsten af.
Janna de Lathouder schreef ‘De on-ondekking van de Zuidpool’ voor kinderen in de hoogste klassen van de basisschool, maar veel volwassenen kunnen er ook iets van leren. Het stuk vertaalt de ontdekkingsreis die Jacob le Maire en Willem Cornelisz Schouten maakten rond Kaap Hoorn naar Oost-Indië naar de belevignswereld van kinderen. De teksten boordevol gezegdes die voorkomen uit de scheepvaart zullen echter vooral volwassenen een glimlach bezorgen.
Uitbundig en vol energie geven Sander Huisman en Martijn Bos gestalte aan de twee jongens en aan commandeur Le Maire, die constant Jacob wordt genoemd, graag drinkt en kameraadschappelijk omgaat met de scheepsjongens. De acteurs hebben hun doelgroep duidelijk voor ogen, maar zijn kinderlijk noch belerend. Hun enthousiasme werkt aanstekelijk voor jong en oud.
In een kort tijdsbestek komen veel facetten van het leven aan boord aan bod, zoals het hard werken, weinig en eenzijdig eten, verveling en daaruit voortkomende ruzie en het verkennen van onbekend gebied. Spanning en rust wisselen elkaar af. Goed in het gehoord liggende melodieën met relatief eenvoudige muzikale begeleiding door de acteurs zelf, of juist gemene klanken van de instrumenten benadrukken de sfeer en maken de voorstelling levendig. Bos schreef de muziek en de veelal leuke teksten.
Het gebruik van slechts enkele decorstukken en rekwisieten doet een beroep op de fantasie van de toeschouwer. Door het overtuigende spel van de acteurs wordt echter die simpele stok overduidelijk een complete reling en is die kist een sloep, die niet met gitaar en banjo, maar met peddels wordt voortgestuwd. Zo is alles even eenvoudig als doeltreffend, zowel in spel als in aankleding.